„Doktor Sen” – Stephen King

Premiera 24 września!

Tak niedawno pisałam tutaj o „Lśnieniu”, a już mogę Wam opisać, co czułam w trakcie czytania jej kontynuacji. Czy powrót do tego tematu po tylu latach był dobrą decyzją? Czy King podołał wyzwaniu?

Po latach ponownie spotykamy Danny’ego. Mimo upływu czasu, wydarzenia, które rozegrały się w „Panoramie” ciągle w nim tkwią i rzutują na jego życie. Dorasta w cieniu swojej przeszłości. Wydarzenia z dzieciństwa tak go ukształtowały, że w pewnym momencie jego życie zaczyna coraz bardziej przypominać to, co już znamy z „Lśnienia”. Historia jakby zatoczyła koło…

Mijają lata, Danny – teoretycznie – ułożył sobie życie, znalazł miejsce na ziemi. Jednakże przeczucia go nie mylą, „Panorama” nie da mu spokoju i jeszcze raz stanie na jego drodze. A zaczyna się niewinnie, gdy pewnego razu na tablicy umieszczonej w jego pokoju pojawia się słowo „Abra”.

Na drodze Dana staje szczególna dziewczynka. Ma masę wdzięku, piękny uśmiech, dobrze poukładane w głowie i moc tornada. Jednak właśnie Jasność przyczyni się do tego, że Abra stanie na drodze Prawdziwego Węzła, niesamowitych stworów, które moc sprawczą czerpią z wysysania „pary” z dzieci obdarzonych Jasnością. W trakcie torturowania dzieci uzyskują najwięcej „pary”. A dziewczynka z tak silnym darem, to dla nich gratka, która zdarza się raz na kilkaset lat. A gdy dziewczynka jest na dodatek jeszcze bezczelna i nie daje się potulnie zaprowadzić na rzeź, to jest już prawdziwym rarytasem.

Polowanie się rozpoczyna… Jednakże Prawdziwy Węzeł nie zdaje sobie sprawy na jak szczególnego przeciwnika trafił. Nie wiedzą też, że Abra ma sojuszników. Szczególnych, tak, jak ona. Rozgrywka będzie pasjonująca!

Nie wiem, co mam powiedzieć! Bardzo mi się ta książka podobała, to zdecydowanie. Pomysły na Prawdziwy Węzeł, na wszystko, co łączy Danny’ego z przeszłością, na rolę „Panoramy” – świetne. Czuć, że ta książka jest bardzo przemyślana, spójna, a do jet też tego arcyciekawa! Ostrzegam jednak – jeżeli oczekujecie straszliwego horroru, to nie czytajcie. To jest wyśmienita książka z dreszczykiem, ale zupełnie nie jest to horror. Nawet ja się nie bałam, mimo tego, że jestem strasznym tchórzem. Owszem, poczułam kilka razy „ciary” na plecach, ale to tyle.

Wpadłam w tę książkę, jak w bagno, kibicowałam Danny’emu i Abrze z całych sił i zachwyciłam się pomysłem na całokształt. Jednak jedno Królowi nie wyszło – ostateczna rozgrywka z Prawdziwym Węzłem. Jak dla mnie poszło za szybko i za łatwo. Niby z wysiłkiem, ale jakoś tak… nie do końca wiarygodnie (jakby to w ogóle mogło być wiarygodne!).  Chyba pierwszy raz przy czytaniu jego książek czuję niedosyt związny z zakończeniem. Chociaż ten autor ponoć słynie ze świetnych książek i średnich zakończeń. Może to jest sztandarowy przykład?

Świetnie została stworzona postać Danny’ego i jego rozwój jako osoby. Genialnie powiązane z „Lśnieniem” oraz wzbogacone o wiele nowych poziomów. Przeszłość połączona z teraźniejszością i potrzeba rozliczenia tego wszytkiego zanim pójdzie się do przodu. Majstersztyk!

W każdym razie książkę „Doktor Sen” polecam z czystym sumieniem! Tylko nie oczekujcie przerażającego horroru i przeczytajcie najpierw „Lśnienie”! A ja już rozglądam się za kolejną książką tego autora. Człowiek łatwo przyzwyczaja się do dobrego!

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka, 2013

Oprawa: miękka

Liczba stron: 656

Moja ocena: 5/6

Ocena wciągnięcia: 6/6

©