„Gangster. Prawdziwa historia agenta FBI, który przeniknął do mafii” – Joaquin „Jack” Garcia, Michael Levin

Wydawnictwo: Znak Literanova, 2011

Oprawa: miękka

Liczba stron: 293

Moja ocena: 4/6

Ocena wciągnięcia: 3,5/6

*****

„Gangster” to rzeczywista historia agenta FBI Joaquina Garcii, który przez prawie dwa i pół roku był tajnym agentem inwigilującym jedną z pięciu najpotężniejszych rodzin mafijnych w Nowym Jorku – rodziny Gambino. Jack został tajnym agentem, bo uważał, że jego wygląd nie służy skojarzeniu go z FBI. Bo kto pomyślałby, że agentem jest facet ważący między 140 a 170 kg, kubańskiego pochodzenia? I to – razem z umiejętnością gry aktorskiej oraz szybkim myśleniem – pozwoliło mu dostać się w szregi mafii. Doszedł niewiarygodnie daleko – pod koniec sprawy miał być zaprzysiężony na pełnoprawnego członka Costa Nostry! Jakie to mogło dać możliwości! Wprowadzanie kolejnych agentów zarówno do rodziny Gambino, jak i pozostałych czterech rodzin. Może wręcz jednoczesne zakończenie istnienia wszystkich nowojorskich rodzin mafijnych? Jednak nagle kierownictwo FBI podjęło decyzję: zamykamy sprawę, aresztujemy wszystkich, któych możemy aresztować teraz i to koniec! Wyobraźcie sobie wściekłość Joaquina i jego rozczarowanie, że przy tak dobrym prowadzeniu sprawy zostaje ona nagle zamknięta!

Wzbudzić zaufanie w gangsterach nie jest łatwo. Przed rozpoczęciem sprawy Joaquin musiał odbyć „szkołę mafijną”. Uczył się jak się ubierać, zachowywać, jak wyglądać, zamawiać i płacić w restauracjach, witać, jakie są zasady działania mafii, jak oszacować wartość diamentów, zegarków etc. Kurs obejmował nawet najdrobniejsze szczegóły, ale pozwolił Joaquinowi bardzo dobrze przygotować się do pełnienia roli Jacka Falcone, gangstera, który przybył do Nowego Jorku i chce tam rozkręcić biznes.

Powoli, jednak skutecznie Joaquin posuwał się do przodu. Kolejni mafiozi postanawiali mu zaufać, zostać „przyjacielem” capo Grega DePalma. Greg zaufał mu w pełni – dawał mu zadania, opowiadał o planach, chciał wprowadzić go oficjalnie w szregii mafii. Jak bardzo rozczarował się w momencie, gdy na procesie dowiedział się, kim naprawdę jest Jack Falcone!

Oprócz tej sprawy mamy także okazję poznać – w postaci wstawek między rozdziałami – inne przypadki, w których Joaquin Garcia pełnił rolę tajnego agenta. Pomagał w rozpracowywaniu np. terrorysty, handlu bronią, podrobionymi dolarami, papierosami. Zdecydowanie miał bardzo ciekawe życie zawodowe, które jednocześnie jednak było zagrożeniem dla jego życia i zdrowia oraz narażało na szwank jego życie rodzinne (dnie spędzane na pracy, częste wyjazdy etc.).

Poznanie pracy tajnego agenta FBI „od kuchni” jest bardzo interesujące. Były jednak dwie sprawy, które spowodowały, że niezbyt dobrze czytało mi się „Gangstera”. Pierwszą są właśnie te dodatkowe sprawy kryminalne traktowane jako „przerywniki”. Uważam, że nie były one potrzebne w tej książce, burzą harmonię, wprowadzają zbytnią ilość bohaterów i zdarzeń. Drugą sprawą jest styl – niby prosty i fajny, ale kompletnie nie wciągnęło mnie czytanie tej ksiażki. Mimo tego, że jest interesująca, to jednak nie poczułam, że czytanie sprawia mi przyjemność. Może to wina tego, że pisał ją ktoś inny, a nie sam Joaquin? Rozumiem, że on może nie miec talentu literackiego, jednak mam nieodparte wrażenie, że Michael Levin nie pomógł tej książce być „przyjazną dla czytelnika”.

„Gangstera” polecam wszystkim wielbicielom filmów gangsterskich i kryminalnych, będziecie mieli okazję poznać zarówno, jak to jest być agentem FBI, jak i gangsterem!

Książkę otrzymałam do recenzji od portalu „Lektury reportera”